Eens in de zoveel tijd ontsnap ik graag aan de waan van Amsterdam. Zo was ik in februari een maand op Bali en in juni stond Turijn op de planning: de voormalige hoofdstad van Italië. Een prachtige stad waar je rondloopt in een idyllisch decor van barokpaleizen, riante piazza’s en historische koffiehuizen. Met nauwelijks toeristen of Engelssprekende Piemontezen.
‘Il dolce far niente’
Helaas door een lange, lange tijd teveel stress stevende ik sneller af op een burn-out, dan ik zelf doorhad. Het grootste probleem was dat ik niet meer wist hoe ik moest ontspannen. Ik stond de héle tijd ‘aan.’ Ik moest het opnieuw leren. Ontspannen. Niets doen. Op mijn handen zitten. Een van de dingen die ik super moeilijk vind. ‘Il dolce far niente’ betekent letterlijk de ‘zaligheid van het nietsdoen;’ een edele kunst die Italianen al eeuwenlang beoefenen. En als ik het ergens kan leren, moet het daar zijn dacht ik. Op naar Italië, dus!
Imparare l’italiano: Italiaans leren in Turijn!
Naast de kunst van het nietsdoen, vertrok ik natuurlijk ook naar Italië voor het goddelijke eten, de wijnen uit de regio en… om de taal te leren! En dat is maar goed ook, want in Turijn spreken ze over het algemeen niet echt Engels. Via de gerenommeerde talenschool Ciao Italy mocht ik een week een intensieve talencursus Italiaans volgen. Gelukkig was deze cursus voor beginners, want verder dan ‘buongiorno’ en ‘quanto costa’ kwam ik niet. Negen van de tien keer gooide ik er zelfs nog wat Spaans doorheen… Afijn, maandagmorgen om 9.00 uur sharp stond ik voor de school, waar ik Chiara ontmoette. Een lieve Italiaanse vrouw met een nooit-aflatende glimlach (zie foto) die met hart en ziel haar talenschool runt. Zo’n 10 jaar geleden opende ze de schooldeuren en verwelkomt sindsdien studenten van over de hele wereld. Ik kan oprecht iedereen aanraden eens een talencursus te volgen (sorry hoor, maar HOE leuk als je je eigen eten kunt bestellen in het Italiaans?).
Ja en mocht je dan naar Turijn gaan (eh hallo, doen!): schrijf je dan in bij Ciao Italy. Je leert razendsnel de taal en naast de klasuren organiseren ze ook allerlei activiteiten zoals kookworkshops, etentjes, stadstours, noem maar op. Je krijgt er gratis een Italiaanse familie bij. Daarnaast sta je verbaasd te kijken hoeveel je kunt leren in slechts 20 lesuren. Alsof je een week bij de nonnen bent geweest In Vught. (Overigens spreek je na één week intensief les natuurlijk nog geen vloeiend Italiaans, maar je komt er al aardig mee uit de voeten!)
Solo travel: op eigen houtje naar Italië
Ik heb niet bijgehouden hoe vaak ik de vraag wel niet kreeg. ‘Ga je echt alleen?’ Ehm, ja. ‘Naar Italië, een hele maand?’ Ja, ongeveer wel ja. ‘En je kent daar niemand?’ Nope. Ik ben eerlijk gezegd een beetje verbaasd over hóe verbaasd mensen erover zijn. Maar ik kan het iedereen aanraden. Ik blijf het zeggen: mocht je een maandje vanuit een ander land je werk kunnen doen, doe het! Zo hoef je niet op een stedentrip gestrest alle highlights in een week af te vinken met blaren en al, leer je een stad pas écht kennen en wie weet spreek je daarna ook nog een aardig woordje over de grens. Daarnaast is alleen reizen ook nog eens knetter leerzaam. Je hebt alle vrijheid en je hoeft met niets en niemand rekening te houden. Klinkt toch heerlijk?
Slow Food Movement in Turijn
Ja, we weten allemaal dat Italië een hemelse plek is voor foodies. Maar met name Turijn! De basiskwaliteit van het eten ligt hier belachelijk hoog en de prijzen verrassend laag. Het is niet voor niets de geboorte plaats van de Slow Food Movement, de tegenhanger van fast food. Het doel is het steevast blijven leveren van kwalitatieve, lokale producten en het behouden van ambachtelijke kennis en vaardigheden. Daarnaast staat Turijn bekend om de aperitivo traditie. En dit beste mensen, is echt werelds! Het aperitivo concept is ooit ontstaan eind 18e eeuw in Turijn, maar is inmiddels bekend in heel Italië.
Schuif rond een uur of 19.00/19.30 uur je knietjes onder een strak gedekt tafeltje op Piazza Vittorio Veneto of schuif aan bij een van de gezellige tafeltjes in de wijk Quadrilatero (mijn favoriet!). Bestel een Aperol Spritz en laat de hapjes maar komen! Je betaalt vaak zo’n 12 euro (inclusief wijn/cocktail) en dan krijg je een plank met verschillende soorten kazen, vlees, focaccia en dergelijke. Of je betaalt 6 euro voor een cocktail en krijgt wat focaccia, olijven en zoutjes erbij. Soms kun je zelf opscheppen en proeven van een uitgebreid buffet met verse goddelijkheden. (Oh en natúúrlijk komt nog een blog aan met de beste hotspots van Turijn!).
Waarom ik dol ben op Turijn. En jij waarschijnlijk ook.
Je kent vast die eeuwig durende wachtrijen in de brandende zon voor het Colosseum in Rome of het Uffizi in Florence. Dan is Turijn echt een verademing. Ik zat soms op het terras en dan was ik (over)duidelijk de enige toerist. Daar zat ik dan, tussen de opgedofte donna’s op hakkken, met rood gestifte lippen en designertas, in m’n gerafelde Levis broekkie, crop-top en afgetrapte Nikes.
Naast de Italiaanse keuken, zijn ook de prijskaarten aantrekkelijk in Turijn. Voor een cappuccino betaal je hier 1,30 euro, ongeacht of je uitkijkt op een historisch plein, of ergens op een wankelend stoeltje zit in een van de smalle vicoli (zijstraatjes). Weinig toeristen, lage prijzen en rijke historie. De stad ademt nog altijd allure en een zekere aristocratie. Je aanschouwt Renaissance en Barok architecturen, eeuwenoude paleizen en grande piazza’s met kilometerslange arcaden. What’s not to love?
De leukste Airbnb in Turijn
Vergeet even de standaard Italië-stedentrip naar het met toeristen overladen Florence, Cinque Terre, Venetië of Milaan. En pak je biezen richting Turijn. Ja echt, gewoon doen. Mocht het tegenvallen, krijg je je geld terug. Persoonlijk. Van mij. Oh, en mocht je nog een fijn huisje zoeken in Turijn, huur dan via Airbnb de poppige studio van Elisa in de mooie wijk Gran Madre. Gelegen aan de Corso Moncalieri, langs de weelderige oever van de rivier de Po. Loop de brug over en je staat midden op het prachtige Piazza Vittorio Veneto!
Kortom: Turijn zal je niet teleurstellen. I solemnly pizza promise you that. Stuur je nog ff een fotootje? Vind ik namelijk super leuk.
Meer blogs over Italië? Die lees je hier!
Beeld: Dario Dusio / Cathelijn Paling
