Een ode aan imperfectie (heb je even?)

Ode aan imperfectie voor Millennials

Oké, ik was dus niet op Lowlands. En dat lieten al m’n vrienden mij geen seconde vergeten via alle mogelijke kanalen. WhatsApp, Instagram, Snapchat en ik werd zelfs gebeld. Daarnaast ging ik ook al niet op sterrenvakantie naar Mykonos of Ibiza. En ren ik ook niet de New York Marathon voor KWF. Ja echt, #FML.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

Soms wil je wel ‘ff’ een break van die continue strijd. Met jezelf, je ambitieuze broers en zussen en het uberfantastische leven van iedereen op Instagram. Is het allemaal wel leuk genoeg? Haal je wel echt het onderste uit de kan? Vlammen je vrienden niet harder door dan jij? Ik vind het ronduit vermoeiend soms. En tja, die nooit aflatende ambitie helpt ook niet echt mee.

Het grote Faal Fissa

Hoog tijd voor een ode aan imperfectie. Want wat proberen we toch met z’n allen een partijtje perfect te zijn. Hoezee. Elke dag opnieuw. Nou, tot afgelopen zondag dus. Want toen liep ik rond op het Icarus Festival, wat compleet in het teken stond van imperfectie. Onvolmaaktheid. Het omarmen van je fuck-ups. En het vieren van falen. Welkom op het grote Faal Fissa. Klinkt als muziek in de oren toch, dit?

Ik begon de avond bij de verhalen van de helden bij Fuck-Up Nights. Want ja: ik vind je toch een held als je daar gaat staan en om het grootste faalproject in je leven te vertellen. Vaak is dit toch iets met een droom, faillissement en een grote hoop teleurstelling en ellende. Maar eind goed al goed, want deze sprekers kwamen allen weer op hun pootjes terecht. Maar wat leert zo’n avond je nou eigenlijk?

Bereidheid tot falen (eh, you craycray?)

Nou, dat je eigenlijk meer bereid moet zijn om te falen. Wij Millennials (jaja, lekker generaliseren) gaan natuurlijk al steigeren bij de gedachte alleen al. Want: hallo, faalangst? Daar creëren we natuurlijk geen ruimte voor. En bereidheid al helemaal niet. ‘Die is gek.’ Wij willen alle successen het liefst meetbaar maken (groeien we wel snel genoeg?). Presteren to the max. En net zo hard werken als nodig, om ‘in onze ogen’ succesvol te zijn.

ode aan imperfectie
Lekker vieren dat falen. Oogkleppen op en gaan

Lekker collectief Headspacen

Ondertussen heb ik nog nooit zo veel vrienden gehad met een burn-out. Zitten de meest nuchtere mensen die ik ken ineens op meditatie- en mindfulnesscursus. Of elke ochtend te headspacen. En is een maandelijks gesprek met een coach of psycholoog ‘iets wat iedereen tegenwoordig doet.’ Kortom; in plaats van wat meer schijt te krijgen aan die druk om continu te moeten presteren, vlammen we gewoon lekker door. En zoeken we middelen om we dit juist langer vól te houden. Beetje krom wel, niet?

Fuck it. Maar nu echt.

Maar het verlangen naar die idealen die wij onszelf opleggen, gaat verder dan alleen die droombaan en voldoende likes op social. En dat werd wel duidelijk tijdens de Grote Millennial Fuck-It Show van Daan Klever en Wing Yan Man. Daar stond ik dan met microfoon in de hand, 5 minuten na het startsein van deze workshop, al te karaoken (lees: mee te blèren) op I Want It That Way van de Backstreet Boys. Nou, ik kan je vertellen: daarna maakt vrij weinig je nog uit. Dus over een ijsbreker gesproken… petje af jongens. Er werd gepraat over onzekerheden als dik zijn en een kromme neus, tot aan waarom je zo ontzettend graag geen weirdo, loser of luie donder wilt zijn. Over erbij horen en over die eeuwige FOMO waar iedereen aan ‘lijdt.’ En eens in de zoveel tijd wordt er geroepen: ‘maar, fuck die shit!’ En dan denk je inderdaad, fuck die shit ook. Die corporate carrière waar je vader zo trots op is, dat koophuis van die vriend waar jij de komende vijf jaar nog louter van droomt tot aan die k*t onbetaalbare vakantievilla op Mykonos. Fuck it.

De Grote Millennial Came Show Fuck it Show
Beregezellig tijdens de Fuck It Show op Icarus 2018

Gun jezelf die bank-aardappel-avond

De Grote Millennial Fuck it Show; een hele een verademing dus. Maar; the show must go on. En dan heb ik het niet over het doorgaan met je leven 10x leuker te laten lijken dan het eigenlijk is. Nee, juist om je eigen, persoonlijke Fuck It show vol te houden. #HOEDAN? Nou, de eerstvolgende keer dat jij het gevoel hebt dat je weer iets ‘moet’, laat je dat restje onderin die kan gewoon lekker voor wat het is. ‘Vlammen’ hoeft niet elke dag van de week, anders zou het ook niet meer zo heten. Gun jezelf eens in de zoveel tijd gewoon een bank-aardappel-avond. Ook op vrijdag. Wát VRIJDAG?! Ja, gewoon doen. Lekker burgerlijk en recalcitrant. En vul die denkbeeldige knapzak met ‘schijt’ en deel dat af en toe beetje bij beetje uit. Als je weer het gevoel hebt, dat je weer iets moet. Van jezelf. Van je moeder. Of van je super sociale en hippe vrienden, die lekker wél naar de FRITS-borrel gaan. Hee doei hè,  veel plezier.

Bol.com AlgemeenBol.com Algemeen

Lees ook: ‘Millennial Coaching: al dat ‘moeten?’ In de kliko!’

Continue Reading

Een ode aan mijn Nikes

Nike Free Runners op reis

Met pijn in m’n hart (oké, overdreven maar close call) liet ik mijn vertrapte Nike Free Runners achter bij het Salvation Army Donation Center op 46th en 9th avenue in New York. Eenmaal onderaan de trap, twijfelde ik zelfs nog; zal ik (onopvallend) terug sprinten en ze gewoon weer uit die bak vissen?

Ja ik weet het, het zijn ‘maar’ schoenen. Maar immers vier jaar lang brachten ze mij wel mooi de hele wereld over. Dus bij dezen; een ode aan mijn Nikes.

Nike Free Runners in Azoren
Op persreis naar de Azoren.

Van Costa Rica tot aan de Malediven en terug

Ze zijn overal geweest. Van de Golden Gate Bridge in San Francisco, tot aan de andere kant van die beroemde brug in Brooklyn. Van de watervallen en dichte jungle in Costa Rica, tot aan de top van vulkanen in Nicaragua. Naar het hoogste punt van de uitgestrekte kratermeren op de Azoren en de bergrotsen in Sri Lanka. Tot aan het zand van de stranden op de Malediven en de Marokkaanse woestijn. (En meer).

Eagle Beach, Aruba
Eagle Beach, Aruba

Het zijn ‘maar’ schoenen

Jaja, je zult wel denken: Jezus Cath, het zijn ‘maar’ schoenen. Maar wel een paar, dat staat voor een hele hoop reisverhalen en mooie herinneringen. En voor even, voelde het achterlaten van deze twee vlotte stappers, alsof ik al die reismomenten erbij weggooide. ONZIN natuurlijk, maar toch.

Pidurangala Rock in Sri Lanka
Op de top van Pidurangala Rock, Sri Lanka

Waarom ook jíj deze Nikes mee wilt op reis

Free Runners zijn perfect om de hele dag op rond te lopen zonder blaren te krijgen. Maar echt. En ik kan het weten, want na gemiddeld zo’n 15-20 kilometer lopen per dag in New York, een maand lang de straten en avenues op en af, heb ik ze toch behoorlijk goed getest. Sterker nog; een betere blarentest dan een citytrip New York, is er niet. Daarnaast heb ik een lichte vorm van Scoliose (lees: scheefgegroeide rug) dus kan ik hier snel last van krijgen met lange afstanden lopen. Deze runners zorgen voor het (letterlijk) nodige bounce-effect, waardoor ik deze kilometers prima maak op een dag! Mega-super-duper-fijn, dus.

Nike San Francisco
‘Klimmen’ naar Lombard Street in San Francisco
New York Nike Free runners
Washington Street, NYC

Go Forest

En ja de naam zegt het al: Free Runners. Je kunt er dus ook mee hardlopen. En je voelt je vaak pas echt thuis in een andere stad, als je er een rondje hebt hardgelopen. Dus prop ze bij je volgende reis in je koffer of backpack, en hollen maar. Go Forest!

Over ‘proppen’ gesproken. Waarschijnlijk is dit niet eens het geval. Deze Nikes fijn zo flexibel dat je ze zowat kunt dubbelvouwen. Ze wegen bijna niets en nemen niet veel plek in. En daarnaast drogen ze ook binnen een paar uur. Dus mocht je wilde rivieren of watervallen trotseren, of gewoon je sneakers willen wassen na een stoffige safari tocht of modderige jungle tour, dan was je ze ’s avonds en zijn ze de volgende dag weer droog. Perfect voor backpacken.

Cerro Negro vulkaan beklimmen in Nicaragua
Cerro Negro volcano boarding in Nicaragua

Onverwoestbaar

Mensen vragen mij wel eens naar hetgeen wat ik áltijd meeneem op reis. Nou mijn Nike Free Runners  dus. Want niet voor het een of ander hoor, maar vind maar eens een paar sneakers wat überhaupt 4 jaar lang meegaat. Al helemaal in deze omstandigheden.

Dus, of je jezelf nou vindt op een frisse morgen in Parijs. Of einde zomer wegvliegt met Venga Airways, sky high, richting Ibiza Sky. Zorg in ieder geval dat je voet aan land zet met deze Runners aan. Dan spreek ik je daarna. Ok, bye!

Op de 'alternatieve' toer in BerlijnOp de ‘alternatieve’ toer in Berlijn.

 

Deze blog is geschreven in samenwerking met Sportshowroom.nl.

Continue Reading

Throwback naar een jaar geleden: dit zijn 5 lessen die ik leerde

Baan opzeggen Digital Nomad

Een jaar geleden zei ik zonder plan mijn vaste baan vaarwel. Deze foto (ronddobberend op die opblaasbare flamingo) werd een week later genomen in de Provence. De opluchting is van mijn gezicht af te lezen. Ik besloot op reis te gaan door Azië en begon erna aan mijn allereerste opdracht. Voor ik het wist telde ik vijf opdrachtgevers tegelijk, was geen enkele dag meer hetzelfde en mijn comfortzone ver te zoeken. Wat ik leerde? Een hé-le-boel. En nee, dan heb ik het niet over mijn Belastingaangiften, want daar snap ik nog steeds de ballen van.

‘Als ik één ding heb geleerd dit jaar, is het wel dat ondernemen eigenlijk een groot avontuur is vol vrijheid en risico’s. ‘Als ik deze klant niet aangrijp, komt er dan wel weer een nieuwe?’

Eerst even dit
Kijk jij wel eens terug? Naar bijvoorbeeld een jaar geleden? We zijn allemaal retegoed in onze Throwback Thursdays op Instagram posten (jazeker, ik doe heel hard mee – love it), maar blik je wel eens terug naar afgelopen jaar? Nee? Nou, ik dus ook niet. Ik vink graag dingen af en kijk altijd vooruit. Zonde, want door af en toe achterom te kijken, zie je ook dat je bent gegroeid. En dat je in die tijd ongetwijfeld veel hebt geleerd. Want er gebeurt knetter veel in zo’n jaar… dus ik zette mijn grootste (levens)lessen eens onder elkaar!

1. Begin klein, droom groots

Niemand werd ooit succesvol over nacht. En al helemaal niet vanuit zijn of haar ‘welgevallige, knusse gebied’ (ik word een beetje moe van dat woord comfortzone). En tja: no guts, no glory. Solliciteer dus gewoon op die andere ‘veel te hoog gegrepen’ baan bij de concurrent. Werk dat ‘dit-gaat-toch-nooit-werken’ business idee uit. Of maak die veel te dure wereldreis. Gewoon doen. En vooral: Bel of mail juíst the ones you fear the most. Desnoods loop je spontaan zijn of haar kantoor binnen. Die angst voor falen, betekent dat er wat te halen valt. En ja, inderdaad ook iets te verliezen. Maar wie weet krijg je wel wat je wilt. Je kunt vaak veel meer dan je zelf denkt. En wat als..? Anders zul je ’t toch ook nooit weten?

2. Zeg niet op alles ‘ja en Amen’

Ik heb vaak het idee dat ik overal ‘ja’ op moet zeggen. Zeker als beginnend ZZP’er. Je moet tenslotte je geld verdienen toch? Of in vast dienstverband je manager en baas tevreden houden. Zeker, maar a) je wordt niet zomaar ontslagen of belandt echt niet ineens in de goot. En b) zolang jij overal ‘ja’ op blijft zeggen, vorm je nooit je gewenste functie of een duidelijke core business voor jezelf én naar de buitenwereld toe. Geloof in dat waar jij goed in bent, en houd daaraan vast. Dan komt de rest vanzelf. En dan maar even minder naar je baas zijn of haar pijpen dansen of een maand geen opdrachten. Ik hoor je denken: ja lekker makkelijk praten. Klopt, makkelijk is het soms niet nee. Als ik één ding heb geleerd dit jaar, is het wel dat ondernemen eigenlijk een groot avontuur is vol vrijheid én risico’s. ‘Als ik deze klant of opdracht niet aangrijp, komt er dan wel weer een nieuwe?’ Of: ‘Ben ik wel ervaren genoeg om deze klus op te pakken?’ ‘Kan dit idee winstgevend worden?’ Tot aan: ‘hoeveel ben ik eigenlijk waard?’ 

3. Blijf geloven in dat big, hairy audacious goal

Hoe ver weg ‘ie soms ook lijkt. Blijf geloven in dat ene, veel te ver gezochte doel, waarvan mensen om je heen zich afvragen of je het ooit zult bereiken. Want dat is je missie; waar je het tenslotte allemaal voor doet. Wat wil je over 10 jaar bereikt hebben? Of over 5 jaar? Zie het een beetje als je Grote, Gedurfde, Stoutmoedige Doel. Deze tip haalde ik uit het Werkboek Babe, you got this. Een roze carrière bijbel die vol staat met awesome tips die je wel even goed wakker schudden. Geen zorgen mannen; deze tips zijn ook toepasbaar op jullie super mannelijke carrière stappen 😉

Lees ook: 5 x Learnings uit Babe, You Got This Werkboek.

4. Stap over je trots heen

Ik was dus vroeger altijd dat irritante ‘ik-wil-het-zelf-doen-kind’. En dat ben ik dus nog steeds, alleen nu in volwassen variant (soort van). Maar dat wiel opnieuw uitvinden is simpelweg zonde van je tijd en energie. Het ‘rolt’ tenslotte al. Dus, stap over je ego of eigen trots heen en vraag iemand om hulp die meer ervaring heeft, of simpelweg meer afweet van dit onderwerp. Grote kans dat die persoon zich vereert voelt en je graag helpt. Zij zijn waarschijnlijk ook ooit zo begonnen. Niet te koppig zijn dus!

5. Weet wat je waard bent

Dit is misschien nog wel de aller moeilijkste, maar ook meest belangrijke les, die ikzelf ook nog steeds aan het leren ben: realiseren wat je waard bent. Word jij op werk ondergesneeuwd met opdrachten en/of taken die voor jouw gevoel onder je niveau zijn of niet bij je functie horen? Zeg er wat van. Blijft die verdiende, beloofde promotie slechts een utopie? HALLO. Ga het gesprek aan en laat je horen. Of biedt iemand de helft van jouw uurtarief, waarvan jij weet dat je het waard bent? Blijf bij jezelf. Ik weet: knots-knetter-moeilijk ja. Maar, je levert toch een goed product? Dus mocht jij je niet gewaardeerd of onderbetaald voelen, doe er dan wat aan. Verandert er niets? Dan kun je vast blijven zitten in de situatie waar je in zit, óf je kunt deze vijf learnings nog eens doorlezen…

Het is namelijk niet erg om klein te beginnen, dat doen we allemaal. Maar(!) vergeet nooit groots te dromen. Anders doe je jezelf tekort. Zeg niet op alles ‘ja en Amen,’ om maar die baan te houden of een inkomen te genereren. Angst is geen goede raadgever. En… ach, de rest las je al hierboven. Of het nou gaat om een carrière switch, een wereldreis, werken in het buitenland of je eigen onderneming starten…Maak van die twijfels een muurvast plan. GO, GO, GO!

 

Nu jij.

 

 

Continue Reading