Yoga in Bryant Park, New York

Voor de mensen die het nog niet wisten; ik ben niet bepaald een yoga-fan. Zo rekbaar als touw en te nuchter voor teksten als ‘adem via je lever’ of ‘wordt één met de aarde.’ Man, ik weet niet eens wat betekent, of hoe dat moet. Maar goed, ik stond toch echt om 10.00 AM sharp, vol goede moed, met blote voeten op een matje tussen tientallen New Yorkers in. Elke dinsdagochtend geven ze hier namelijk gratis yoga in Bryant Park! Wat een toffe ervaring! Lekker in het zonnetje, midden op het Upper Terrace, met uitzicht op het statige gebouw waarin de New York Public Library huist. What a time to be alive!

Yoga

Al was het, wat betreft mijn yoga-kunsten, een ander verhaal. Daar ging ik dan hoor. Hop, in de neerwaartse hond-stand. Ik moet eerlijk zeggen dat ik bij sommige poses niet kan helpen te denken: waar ben ik nou in hemelsnaam mee bezig? Maar, wellicht is dat ook omdat ik er gewoon niet zoveel van bak. Zoals bijvoorbeeld die pose waarbij je als een soort lenige flamingo je andere been gestrekt in de lucht moet houden. En alsof dat nog niet lastig genoeg is, of je dan ook tijdens, je grote teen even wilt vasthouden. Nou sorry hoor, maar hoe dan? (En ja ik weet, er zijn termen bedacht voor deze poses, maar al sla je me dood).

Ach, ik dacht ik doe in plaats daarvan wel nog een keer die ‘sleeping baby’, waarbij je twee minuten in foetushouding moet liggen. (Ja, die naam heb ik dan weer wel onthouden). Frappant. 

Yoga3

Ben jij nou deze zomer in New York? Pak dan zeker een yoga lesje mee in Bryant Park! Het is echt een feestje dat je niet wilt missen, zélfs al heb je er – net als ik – nog maar weinig kaas van gegeten. Niet dat ik iets van die yoga priet-praat begreep namelijk, ik aapte gewoon stiekem iedereen na…

Lees hier meer over hoe je (gratis!) fit blijft tijdens je vakantie in New York!

Continue Reading

Bij deze ‘Crazy Indian’ in New York moet je ooit een keer in je leven gegeten hebben

Crazy Indian New York

Manhattan staat ból van de eettentjes. Maar sommige moet je weet van hebben, anders zou je er zo voorbij lopen (of nooit naar binnen stappen). Milon is daar een van! Beter bekend als: ‘The Crazy Indian.’

Mijn eerste avond in New York eindige ik al bij de ‘crazy Indian.’ Hmm, ik wist niet echt wat ik kon verwachtte, maar ik hopte maar gewoon mee in the cab met mijn nieuwe roommates. Eenmaal binnen weet je niet wat je overkomt, zo veel knipperend lampjes. Het leek wel Bollywood on steroids daarbinnen! En als er iemand jarig is, weet je al helemaal niet wat je overkomt.

Het restaurant heet dus Milon en zit op 93, 1st Avenue, New York. Geloof mij, zo’n avondje crazy Indian zou iedereen een keer moeten meemaken. Wat een fantastische hysterie. Oh, en voordeel: je hoeft hier geen 14 dollar voor een wijntje af te tikken, je mag namelijk gewoon je eigen drank meenemen! (Ze hebben namelijk geen alcoholvergunning).

 

 

Continue Reading

Op eigen houtje naar New York

Never give up on a dream because of the time it will take to accomplish it. Time will pass anyway’, zei ooit een wijze auteur in de jaren ’60. Een Amerikaan. Ene Earl Nightingale (en nee, schaam je niet, ik had ook nog nooit van de beste man gehoord). Enfin, hoe cliché het ook klinkt, meneer Nightingale was damn right.

Context? Ja, die zal ik even geven. Al sinds ik hier voor de eerste keer rond hobbelde als kleine banjer, die nog geen ‘prik’ lustte, ben ik fan van New York. Even voor jullie referentiekader: ik vond het in het Guggenheim leuker om in rondjes naar beneden te rennen, dan de architectuur of de kunst die daar de muren verrijkte te aanschouwen. (Dan heb je een beetje een idee).

Wonen in New York

En al helemaal nadat ik hier in 2014 met mezelf over Fifth liep, dacht ik: ik moet hier ooit gewoond hebben. Deze urban jungle aan wolkenkrabbers heeft een onverklaarbare mysterieuze aantrekkingskracht.

Soloreizen naar New York

Jaja, leuk bedacht maar hoe ga je dat doen dan? Sparen! Heel veel sparen. Oh, en uiteindelijk gewoon je ticket boeken zodat je niet meer terug kan. En vervolgens alleen op dat vliegtuig stappen. Want als je wacht tot er iemand met je meegaat, ga je waarschijnlijk niet meer. En tja, ergens is dat natuurlijk doodeng. Maar soms moet je in het diepe springen. Dus na ruim een jaar geld apart te hebben gezet, heb ik mijn kamerinboedel verplaatst naar kartonnen dozen en mijn koffer gepakt. Daar vertrok ik dan afgelopen vrijdag in de vroege ochtend met mijn groene, lelijke koffer naar Schiphol.

Thank the lord dat een vriendinnetje mij wegbracht, want bij de incheckbalie bleek die groene hutkoffer van mij maar liefst 27 kilo(!) te tellen. Hoe dan. Of ik er even ‘wat’ uit kon halen. Top. Ik zweer dat het door de koffer komt, die is an sich gewoon heel zwaar. ‘In New York koop ik wel een nieuwe’, zei ik nog. Vloekend op dat onding. 

Nooit meer naar huis

Inmiddels ben ik alweer twee dagen in New York en zou het liefst nu al niet meer weggaan. Wat een geweldige stad! Het eerste dat ik deed? Een bagel met cream cheese scoren en deze oppeuzelen in het zonnetje op de tribune op Times Square. Waar mijn straat trouwens op uitkomt(?!) Hello New York!

Continue Reading
1 9 10 11