Een bakkie met… Peet Witzel @OhSoSocial

Bakkie met... Peet Witzel van OhSoSocial

In nog geen 1,5(!) jaar tijd maakte deze 20-something al menig bedrijf oh so social, terwijl zij ondertussen nog al te graag de wereld verkent… Meet Peet Witzel (27)! De oprichtster van digitaal marketingbureau OhSoSocial – wat zij runt vanuit een oude kerk op de Keizersgracht. En terwijl zij met enige twijfel haar ondernemersavontuur begon, weet deze girlboss nu donders goed wat ze wil. Benieuwd? Lees hieronder over mijn bakkie met Peet!

En… dan run je ineens een succesvol bedrijf!
Wat heb je hiervoor eigenlijk gedaan?
“Ik heb een Juweliers opleiding gevolgd en studeerde daarna nog Commerciële Economie. Daarna heb ik stage gelopen in Nieuw-Zeeland en daar ook mijn scriptie geschreven. Ik ben blijven plakken, werd verliefd op het land, en uiteindelijk heb ik daar 2,5 jaar gewoond. Nu ben ik zo’n 1,5 jaar terug in Nederland en sindsdien run ik OhSoSocial.”

Wat was de reden dat je terugkwam naar NL?
“Nou, het plan was eigenlijk om naar The States te verhuizen met mijn vriendje. Ik had al een baan geregeld, maar kon geen visum krijgen. Dus hij vertrok en ik bleef in Nederland en moest iets anders verzinnen. Ik had wat interviews gedaan in Londen, maar wist niet zo goed wat ik nou wilde. Ik heb wel altijd gezocht in de digitale marketing hoek, maar ik moest ineens een heel nieuw plan bedenken.”

 

‘Ik heb een naam verzonnen en drie dagen later stond ik bij de KvK.
Toen ben ik gewoon begonnen’

 

Vertel…
“Ik was koffie drinken met een vriend van mij – hij is recruiter en ik dacht misschien dat hij nog wat weet. We zaten daar en hij zegt ineens: ‘maar je hebt best wel wat kennis, specialiteit en goede skills, waarom begin je niet voor jezelf? Waarom ga je niet gewoon freelancen?’ Ik weet nog dat ik dacht: dat is het! Vervolgens heb ik een naam verzonnen en stond ik drie dagen later bij de KvK. Alles geregistreerd, en toen maar gewoon begonnen.”


Haha ehhh… ‘gewoon begonnen?’
“Nou, het was in mijn geval wel redelijk easy, want ik had ook niets anders. Ik hoefde natuurlijk geen vaste baan op te zeggen. En ik moet zeggen; ik had wel een beetje de mazzel dat ik al snel mijn eerste klant binnenhaalde. Dat waren mijn broer en zus die Poké Perfect openden en hulp daarbij nodig hadden. Maar, in de tussentijd was ik wel nog met één oog aan het solliciteren, want ik wist niet zeker of dit het zou zijn, of het iets tijdelijks was en of ik überhaupt in Nederland wilde blijven.”

 

‘Ik dacht ineens: I’m on to something,
dit kan wel eens wat worden’


Wat was het moment dat je dacht: fuck it, ik ga ervoor?
“Uiteindelijk heb ik vrij snel besloten: dit wil ik blijven doen. Op dat moment kreeg ik in die eerste week twee nieuwe klanten erbij, waaronder Uber Eats. Toen had ik er ineens drie en dacht ik, dit is bijna een soort teken! I’m on to something. Dit kan wel eens wat worden. Dát is het moment dat ik besloot in Nederland te blijven. Ik dacht: dit gaat ‘m worden! Vanuit daar ben ik door gaan groeien.”

En het allereerste wat je deed?
“Dat was een designbureau de opdracht geven om een logo te creëren. Ik weet nog dat ik meteen wilde dat het er professioneel uitzag, met een goede website. Kijk, ik doe digitale marketing, dus ik moet ook wel een goede uitstraling hebben. Practice what I preach. Dat is anders als je boekhouder wordt, maar voor mij is dat dus heel belangrijk. Ik wilde dat dat stond als een huis, samen met een goed logo en een huisstijl.”

 

‘Dat ik in relatief korte tijd dit voor elkaar heb gekregen,
is toch wel een soort droom…’

 

Wat waren jouw grootste hoogtepunten tot nu toe?
“Het moment dat ik winstgevend werd. Zo gaaf! Toen dacht ik: oké! Dit gaat lekker. En het andere hoogtepunt is zeker de lancering van mijn Digitale Marketing platform voor ondernemers.”

Wat was je grootste fuck up tot nu toe?
“Haha, dat ik hierin stapte en niets afwist van BTW aangifte. Ik kreeg ook direct een dikke vette boete. Ik had er dus helemaal niet bij stil gestaan dat ik elk kwartaal aangifte moest doen. Toen dacht ik wel even: jezus, wat een beginnersfout. Tja, ik wist het gewoon niet. Zodra ik het boekhouden kon uitbesteden, heb ik dat gedaan!”

 

‘Vanaf mijn laptop of telefoon kan ik áltijd werken.
Daardoor heb ik veel vrijheid en kan ik altijd weg of op reis’

 

Waar ben je trots op?
“Ik ben trots dat ik zo flexibel ben in mijn werk. Vanaf mijn laptop of telefoon kan ik áltijd werken. Daardoor heb ik veel vrijheid en kan ik altijd weg of op reis. En natuurlijk het feit dat ik in relatief korte tijd dit voor elkaar heb gekregen. Dat is toch wel een soort droom…”

Hoe is de balans tussen werk en privé?
“Die is wel heel goed! Ik maak geen zieke werkweken. Ik zorg ervoor dat er genoeg tijd is om te sporten en in het weekend hoef ik eigenlijk nooit te werken. De vrijheid die ik heb om veel mee te kunnen reizen met mijn vriend – hij is 6 van de 12 maanden weg voor zijn baan – maakt die balans nog beter.”

 

‘Jaag je dromen na. Je besteedt zoveel uur per week aan je baan,
zorg dan in ieder geval dat je iets doet wat je leuk vindt’

 

Wat is jouw ultieme doel als ondernemer?
“Een uitvoerend team in Nederland dat hier alles regelt, en dat ik van bovenaf de strategie – bij wijze vanuit Nieuw-Zeeland – kan bepalen. Dat is de droom.”

Wat is dé tip voor beginnende ondernemers?
“Ik denk dat een soort back-up heel belangrijk is. Stap niet blind in het avontuur zonder spaargeld, of zorg voor eventuele financiële hulp. Je hebt ook genoeg kosten in het begin. Maar mensen moeten het vooral ook gewoon doen. Jaag je dromen na. Je besteedt zoveel uur per week aan je baan, zorg dan in ieder geval dat je iets doet wat je leuk vindt.”

➳  Meer lezen? Lees hier een interview met Peet op AD.nl.

➳  Benieuwd naar meer ‘Bakkies met…?’ Klik dan hier! Ideaal voor bij je bakkie op werk…

Continue Reading

Een bakkie met… Jules Oostendorp @De Eeuwige Jeugd

Een bakkie met Jules Oostendorp @De Eeuwige Jeugd

Je baan opzeggen en fulltime bier gaan brouwen. Je moet het maar durven. Jules Oostendorp (26), medeoprichter van bierbrouwerij De Eeuwige Jeugd, flikte het. EN HOE. Binnen 1,5 jaar tijd lagen hun Bullebakjes en Lellebelletjes in 250 cafés in Amsterdam. En, natúúrlijk ook bij JOOST.! Meer dan genoeg reden voor een ‘speciaal’ bakkie met deze 20-something.

Hoe is het idee eigenlijk ontstaan om biertjes te gaan brouwen?
“Mijn compagnon (Thomas Oostdijk) werkte eerst bij een grote pilsbrouwer. Hij zag die markt van speciaal bier opkomen en dacht: hier moeten we iets mee doen. Hij raakte in gesprek met een brouwer, die brouwde al zo’n 10 jaar bier. Ook voor Brouwerij ‘t IJ. Hij vond het leuk om zelf eens een eigen bier te brouwen, zodat hij zijn creativiteit erin kwijt kon. Ze zochten nog iemand voor Marketing en toen ben ik ingestapt. Het werd al vrij snel serieus. Ik had ook wat spaarcenten en het leek mij leuk dit avontuur aan te gaan. Toen hebben we de koppen bij elkaar gestoken.”

Waar houd jij je allemaal mee bezig?
“Ik houd mij bezig met de Marketing en mijn compagnon met Sales. We regelen grotendeels samen het logistieke deel. Binnen een maand staat er een nieuw biertje op de kaart. Alle huisbieren die we maken, lopen heel hard. Zo maken wij voor 10 cafés in Amsterdam een eigen bier. Zoals de Ebelixer voor de Ebeling.”

‘Het begon als grapje, het was helemaal
niet 
de bedoeling dat het zo serieus zou worden’

 

En jullie noemden het: ‘De Eeuwige Jeugd?’
“Ja het schijnt dat wij de ‘verloren generatie’ zijn”, zegt hij met twee vingers in de lucht als metaforische aanhalingstekens. “Tja, daar zijn wij het niet helemaal mee eens. Wij zien het juist als de generatie met oneindig veel mogelijkheden. Misschien wel te veel. Er zijn alleen al duizend keuzes voor een studie. Toen dachten we, wat verbindt nou de verschillende generaties? Dat we eeuwig jeugdig blijven. Eerst was het: 60 is het nieuwe 50 en dat wordt steeds jonger. Inmiddels is het 30 is het nieuwe 20. Het is een beetje een knipoog naar de samenleving, van; blijf dingen doen die je leuk vindt en neem het allemaal niet te serieus. Een beetje een abstract verhaal, maar we vonden dat wel in één term goed samen komen in ‘De Eeuwige Jeugd.’ We hebben verschillende karakters bedacht, die jou kunnen helpen om dat te bewerkstelligen…”

Vertel…
“Kijk, we zeggen niet dat het een toverdrankje is, maar het kan je wel helpen om een bepaalde mindset te hebben. Bijvoorbeeld de Lellebel is een zoet biertje, beetje fruitig, die kan jou misschien iets meer helpen een Lellebel te worden. En een Gladjanus is een wat soepeler biertje, glijdt lekker naar binnen, kan jou misschien een beetje helpen iemand te versieren. De Bullebak is weer vrij zwaar bier, dat zegt de naam ook al, en daar wordt je ook een beetje nors van, hoog in alcohol. Zo hebben we een beetje geprobeerd de karakters aan het bier te koppelen, maar ook jou een zetje in de rug te geven om misschien iets te doen wat je anders niet zo snel zou doen.”

Wat was het moment dat je dacht: fuck it, ik zeg mijn baan op en ga bierbrouwen?
“Ik was aan het afstuderen en ik werkte voor de Verloning van een studentenuitzendbureau. Loonaangiften, pensioen aangiften, declaraties van treinkaartjes. ‘Super leuk.’ Nee, het begon natuurlijk als grapje, het was helemaal niet de bedoeling dat het zo serieus zou worden. Maar op gegeven moment hadden we door dat de naam best wel aansloeg. Dat was ook het enige, want het eerste bier was niet te pruimen. Maar tja, we hadden ons spaargeld erin gestopt… Dan komt ineens dat omslag punt.”


‘Het zijn drie dingen die
iets tot een succes kunnen maken…’

 

“Die trein kwam langs, je springt erop en je kunt niet meer terug. Je moet wel, dus hop die knop omzetten en gaan. Het zijn drie dingen die iets tot een succes kunnen maken. Het moet aanspreken, je naam en je verhaal. Dan moet het nog een beetje te pruimen zijn. Maar de derde is, dat het je gegund moet worden. Die andere twee die lul je wel weer recht. Maar of iemand je iets gunt en of ze voor je lopen, niet. Het is ellebogenwerk en dan moet je maar net mazzel hebben dat iemand zegt: joh, ik vind jou wel aardig. Maar goed, inmiddels hebben we de kwaliteit van onze bieren op orde en komt er wel exact uit wat we willen hebben.”

Heb je altijd al willen ondernemen, of …?
“Nee, niet altijd. Dat is iets wat de laatste twee, drie jaar is gekomen. Ik heb zelf altijd in de horeca gewerkt. Gehopt tussen cafés, clubs, achter de bar. En ik probeerde vaak niet binnen drie maanden ontslagen te worden… haha. Maar ik ben sinds twee jaar wel mee bezig met ideeën verzinnen. Ik heb stiekem zoveel ideeën, eigenlijk elke week wel een nieuwe.”

‘Verlies moet je snel nemen,
zei mijn opa altijd’

 

Wat is jullie grootste fuck up geweest tot nu toe?
“We hadden een batch die heette de Vuig Tuig; vijf gangsters met roze zonnebrillen. We hadden eerst een bier laten brouwen voordat we überhaupt hadden nagedacht over een karakter. Toen kwam de druk van we moeten binnen twee weken een karakter bedenken. En dat hebben we toen gedaan, maar dit bleek een bij elkaar geraapt zooitje en we merken dus dat dat voor geen meter verkoopt. Dat heeft ons wel veel geld gekost.”

 

‘Creativiteit kun je niet afdwingen’

 

“Dus we weten nu: je moet niet verplicht iets leuks moeten bedenken. Creativiteit kun je niet afdwingen. Je moet soms eerder in het proces je verlies nemen, dan krampachtig iets willen blijven proberen… Dat levert meer stress op en kost geld. ‘Verlies moet je snel nemen’, zei mijn opa altijd.”

Twee jaar geleden gestart en nu al bijna in elke Amsterdamse kroeg te vinden.
HOE DAN?
“Ja dus die drie pijlers. Daarnaast hebben we de meest populaire kroegen uitgekozen om proberen binnen te komen. Soort ‘cherry picking.’ En wat bij ons ook onwijs heeft geholpen, is de Lellebel. Dat is een wat toegankelijker bier en dat sloeg aan. Op die manier kwamen we een beetje in the picture.  We kregen al snel meer naam en de truien waren ineens populair. Dat ging ineens erg snel in drie maanden tijd. En wat ons anders maakt, is dat we ons volledig focussen op het gevoel van het merk en niet op het bier. We zijn een bierbrouwerij maar hebben het eigenlijk nooit over bier. Dat is ondergeschikt. We maken gewoon bier. We spelen ook niet in op de kenners of fijnproevers. Bier = bier. Als er ergens zo veel aanbod van is zoals bijvoorbeeld auto’s, dan verschilt de motor wel iets van de ander, maar ze rijden allemaal op de snelweg. Dit brengt ook een bepaald idee met zich mee. We wilden het zichzelf laten verkopen. We doen daarom ook bewust weinig met reclame of social.”

Wat is eigenlijk persoonlijk jouw favoriete bakkie?
“Ik vind de Bullebak het lekkerst. Een mix van een Duitse Weizen en een Belgische trippel. Dat is eigenlijk ‘vloeken in de kerk’, maar we hebben het toch gedaan. Hij is hoog in alcohol; een vol biertje. Vet karakter. Maar zoals ik al zei, is er voor elke situatie een biertje.”

Jullie hebben het zo toch behoorlijk goed voor elkaar. What’s next?
Ik denk dat wij niet per se internationaal hoeven te gaan. Daar ligt onze focus totaal niet. Maar het zou wel gaaf zijn om iets te kunnen exporteren. Of een eigen brew pub ooit; een plek met pop-up podium, waar je kunt eten en bier direct uit de tank kunt drinken. Op deze manier drink je het verst gebrouwen bier! Ik zie het dan als soort broedplaats voor ondernemers. Een episch centrumpje van bier, leuke dingen en muziek. Je kunt ook merk verbreding zoeken. Wat we bijvoorbeeld leuk zouden vinden, is dat je jezelf daar kunt vereeuwigen, door in onze stijl je naam op de muur te plakken of op een fles, en aan iemand geven. Als een soort gimmicks.”

‘Probeer van je 8 een 10
te maken en niet van je 4 een 6’


Wat is jouw tip voor ondernemers?
“Probeer van je 8 een 10 te maken – niet van je 4 een 6. Voorbeeld: ik had een keer een lezing van een hockeycoach en die zei: ‘ik had een hele goede spits; haar forehand was een 8, maar haar backhand was een 4, dus ik dacht we gaan van die backhand een 6 maken. Maar door veel te trainen met alleen de backhand, vergeet je de forehand. Terwijl als je alleen maar traint op die forehand, kun je die verder verbeteren. Kortom: focus je op waar je goed in bent ­ – níet op wat je niet kunt of wat je niet bent. Schoenmaker blijf bij je leest. Wij hebben ook met onze truien zo vaak de vraag gekregen: moeten jullie niet een kledinglijn beginnen? Nee, dan ga je alles half doen. Onze focus ligt op bier brouwen. Je moet gewoon niet iets proberen te zijn, wat je niet bent.”

Continue Reading

Een bakkie met… Charlotte van der Straten @CharlyCares

Charly Cares

Zo’n twee jaar geleden zei deze Brabantse 20-Something de Zuidas vaarwel en startte de populaire oppasservice Charly Cares. De start-up van Charlotte van der Straten (29) groeit als kool en verovert langzaamaan alle grote steden van ons land. Onlangs haalde Charly Cares ruim een half miljoen op via crowdfunding en gaat de sprong wagen naar de andere kant van de plas… ‘cause London is calling! Hoog tijd voor een bakkie met deze girlboss.

 Wat was voor jou de trigger om te gaan ondernemen?
Die trigger startte al toen ik nog werkte bij een headhunter werving- en selectiebureau op de Zuid-as. Na twee jaar was de creativiteit een beetje weg en het binnen de lijntjes kleuren paste niet zo bij mij. Toen besloot ik te gaan freelancen en dat was de eerste stap naar ondernemen. Ik had altijd al mijn studentenbureautje ‘Pas Op’, maar kreeg nu als ZZP-er meer ruimte in mijn hoofd. En toen is eigenlijk Charly Cares mega snel gegaan. Ik had ook niet zo veel te verliezen, ik was 26 en verdiende wel lekker, maar was nog niet echt bezig met de toekomst. Ik voelde me heel erg genoodzaakt van; dit móet er gewoon komen. Ik begreep niet dat het er nog niet was, dus ik besloot het zelf te doen. Er is echt wel oppasbehoefte. En toen viel eigenlijk alles op zijn plek.

 Een gat in de markt, je zult het maar vinden. Jij vond het… Vertel.
“Het feit dat ik zo nieuwsgierig ben, en ook een beetje eigenwijs, daarin schuilt wel een kracht van mij.  Als ik iets zie wat in mijn ogen niet goed geregeld is, denk ik vaak: dit kan toch beter? En dan wil ik het oplossen. Het ‘Pas Op’ concept was er bijvoorbeeld nog niet, maar iedereen uit de buurt wilde een oppas.

‘Ik begreep niet dat dit nog niet bestond,
dus besloot ik het zelf te doen’

Het begon klein en als een grap, maar dat is wel de basis van een gat in de markt vinden. En door het opzetten van ‘Pas Op’ heb ik letterlijk gezien waar de struggles liggen. Ik merkte dat ik niet kon voldoen aan de vraag, en beschikte destijds niet over de juiste techniek. Daar hoef je niet super intelligent voor te zijn; het was laaghangend fruit. Zoveel mensen hebben mij achteraf gebeld, met: ‘ik had ook dit idee. Hád ik er maar iets mee gedaan!”

Jullie hebben via crowdfunding ruim een half miljoen opgehaald!
Appeltje eitje of bloed, zweet en tranen?
“Ja! Vanaf 250 euro kon je meedoen en we hebben 600.000 euro opgehaald. Het was aan de ene kant bloed, zweet en tranen. We moesten veel mensen activeren. Ik vind het ergens bizar dat mensen die je niet kent, zulke bedragen neerleggen en vol vertrouwen in je hebben. Deze mensen hebben ons namelijk niet gebeld of benaderd. En 600.000 euro ophalen met crowdfunding in zo’n korte tijd, is gewoon echt knap. Daar mogen we trots op zijn met zijn allen!”

‘Je kunt van tevoren een leuk plan bedenken,
maar je komt er pas achter door het te doen’

Wat gaan jullie met deze smak geld doen?
“Charly Cares begint zo langzamerhand een professioneel landelijk bedrijf te worden. We opereren op steeds grotere schaal. Dat betekent dat je echt wel ziet dat het een jongvolwassen bedrijf wordt. Het team zit af en toe nog in de puber fase. Kijk, je bent en blijft een start-up. Maar het team – is het allerbelangrijkste. Zonder team kun je niet groeien. Het is nu van belang de hele organisatie naar een bepaald niveau te tillen. Eindhoven gaat deze maand als nieuwe stad open. Leiden de maand erop. Daar gaat de meeste tijd en geld naartoe. Zo krijgen we een hele nieuwe app. Zodat we ook ooit internationaal kunnen gaan. We ontwikkelen ons wel stap voor stap.”

And London is calling…?
“Een volgende stap is, kijken of we voet aan de grond in Londen kunnen krijgen. Ik ga er zelf naartoe. Ik ga er wonen. Super gaaf, maar ook stiekem doodeng! Haha. Ik vind dat als je een business gaat opzetten ergens anders, zeker bij nog zo’n jong bedrijf, je hier zelf van begin af aan bij betrokken moet zijn. We moeten ons verdiepen in hoe die stad ademt, wat voor typen meiden het zijn daar. De ouders; wat vinden zij belangrijk? Liggen de behoeften daar anders? Ik denk dat ik dan degene ben, die goed kan aangeven waar daar de behoeften liggen en dit te communiceren met ons team in Amsterdam.

‘Het is dé start-up dream’

Een business opbouwen is super moeilijk. Iedereen gaat er maar vanuit dat dat lukt, ook in Londen, maar er mislukken meer bedrijven dan dat ze overleven en winstgevend worden. Daar kom ik eerlijk gezegd nu pas achter. Ik denk dat het een godswonder is, als het lukt en wij dit zo kunnen opzetten. Maar het heeft in alle kranten gestaan, er is no way back nu, haha! Maar zonder grappen: ik heb ontzettend veel zin om te gaan!”

Internationaal uitbreiden met je bedrijf. Stip op de horizon of nooit durven dromen?
“Ik ben wel een optimist, laten we het daarop houden. En soms ook wel een beetje rupsje nooit genoeg. Ik heb inderdaad helemaal aan het begin – terwijl we al super blij mochten zijn met de uitbreiding van steden in Nederland – geroepen: de big dream is Londen en Parijs. Ik moet eerlijk zeggen; voor mij persoonlijk word ik nog steeds het meest happy van blije ouders en Angels. En een van de leukste dingen van het werk is toch nog ’s ochtends om half 8 hier op kantoor de telefoon opnemen voor een moeder die in de stress zit, en vooral als zij dan echt roept: Is dit DE Charly? Dat vind ik het allerleukste wat er is. En haar dan natuurlijk goed kunnen helpen aan een fijne oppas. Maar op zakelijk vlak is dit wel echt een droom om dit met een hele team voor elkaar te krijgen. Het is dé start-up dream.”

‘Dát is misschien wel een van
mijn grootste uitdagingen als ondernemer’

Nog even over die stip…
“Ja, als we Londen hebben, dan willen we de wereld over. Mocht Londen niet lukken, dan ga je kijken naar andere steden, binnen Nederland of ergens anders in Europa. Bottom line is het uitbouwen van Charly Cares. Of dat nou landelijk of internationaal is – met 50 of 500 man, dat maakt mij dan niet zoveel uit. Ik vind het gewoon gaaf als het een goed en bijzonder bedrijf blijft. Ook al word je wat groter en besta je langer; het is wel een bijzonder bedrijf om voor te werken. We zijn een soort family. Je bent met zijn allen het avontuur aangegaan, het zou mooi zijn als we dat weten vast te houden. Je moet dat goed bewaken, en dat is misschien wel een van mijn grootste uitdaging als ondernemer.”

‘Ondernemen is echt vallen en opstaan.
Het hoort erbij’

Wat is jouw ultieme tip voor mensen die willen ondernemen?
Je moet het gewoon doen! Daar komt er wel echt op neer. En met gezond verstand kom je heel ver. Begin gewoon en ga het maar doen. Wees nieuwsgierig naar iedereen om je heen, maar wees ook eigenwijs en volg je eigen pad. Je moet wel stevig in je schoenen leren staan en het zelf ervaren. Iemand kan wel tegen jou zeggen je moet dit of dat, maar je moet er zelf achter zien te komen. Je kunt van tevoren een heel leuk plan bedenken, maar je komt er pas achter door het te doen. En daar hangt zeker aan vast: wees niet bang om op je bek te gaan. Het is gewoon vallen en opstaan. Dat hoort erbij.”

Deze girlboss blijven volgen? IG: Charly.

Continue Reading